Zeeland

In het pittoreske Zeeland, waar de zilte lucht de neusgaten vult en de horizon gevuld is met uitgestrekte polders, dreigt een donkere schaduw over de gezondheidszorg te vallen. De alarmbellen luiden als nooit tevoren, het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport onderzoekt de mogelijkheden om de Spoedeisende Hulp in Goes en Terneuzen te sluiten. Het lijkt erop dat het Ministerie en de Minister die verantwoordelijk zijn voor dit besluit de cruciale boodschap niet begrijpen: elke minuut telt, vooral in noodsituaties.

Als elke minuut telt

De plannen om de Spoedeisende Hulp in zowel Goes als Terneuzen te sluiten, roepen terecht de nodige kritiek op. De slogan "Als elke minuut telt" lijkt opeens een cynische bijklank te krijgen in een provincie waar elke minuut binnenkort van levensbelang kan zijn.

Deskundigen waarschuwen voor de desastreuze gevolgen van het sluiten van de SEH-posten. De onhaalbaarheid van de 45-minuten norm lijkt onvermijdelijk, wat betekent dat kostbare tijd verloren gaat voor patiënten die snakken naar onmiddellijke medische hulp. De toegankelijkheid en bereikbaarheid van acute zorg zullen ernstig worden belemmerd, met een duidelijke afname van de kwaliteit als gevolg.

Industrie, kerncentrale, vervoer gevaarlijke stoffen

De aanwezigheid van grote industrieën, zoals DOW BeNeLux, Yara, Verbrugge Terminals, de kerncentrale in Borsele, vervoer van gevaarlijke stoffen over land en water voegt een extra zorgelijke dimensie toe aan het verhaal. In geval van een bedrijfsongeval moet spoedeisende hulp direct beschikbaar zijn. Hoe verantwoord is het om in dergelijke gevallen meer dan 45 minuten te moeten wachten op levensreddende zorg?

Gevolgen van het sluiten van de SEH's

Laten we eens kijken naar de schijnbaar onvermijdelijke bijwerkingen van deze beslissing. Patiënten zullen niet alleen worden geconfronteerd met langere wachttijden, maar ook met aanzienlijk langere reistijden. In een regio waar het Openbaar Vervoer al een bron van frustratie is, voorspelt dit weinig goeds voor degenen die afhankelijk zijn van spoedeisende zorg.

De vergrijzende bevolking van Zeeland en de jaarlijkse toeristische toeloop zouden juist moeten leiden tot versterking van de gezondheidszorg. Helaas lijkt het erop dat het tegenovergestelde gebeurt. Hoeveel is een mensenleven in Zeeland werkelijk waard? Is het sluiten van essentiële zorgvoorzieningen de prijs die we bereid zijn te betalen?

Het gebrek aan vooruitziendheid is schrijnend, vooral in een tijd waarin de druk op de gezondheidszorg al maximaal is. De overblijvende SEH's zullen naar alle waarschijnlijkheid vastlopen onder de toegenomen druk, met als gevolg meer fouten en een verontrustende stijging van het personeelsburn-outpercentage.

Laat de acute zorg in Zeeland niet kopje onder gaan

Het lijkt erop dat degenen die beslissingen nemen, zich niet bewust zijn van de cruciale rol die deze zorgposten spelen in het redden van levens. De Zeeuwse bevolking verdient beter dan een afbrokkelend gezondheidssysteem. Het wordt hoog tijd dat de verantwoordelijken de realiteit onder ogen zien en de acute zorg in Zeeland niet kopje onder laten gaan. Het is niet alleen een kwestie van gezondheid, maar van het beschermen van de waarde die we aan een mensenleven toekennen.

Het sluiten van spoedeisende hulpposten is niet alleen een financiële afweging, maar een morele kwestie die de levens van duizenden Zeeuwen direct beïnvloedt. Het wordt hoog tijd dat de stem van de Zeeuwse bevolking gehoord wordt, voordat de acute zorg in Zeeland definitief kopje onder gaat.