Zeeland

Is Waterdunen dè economische impuls voor West Zeeuws Vlaanderen en is het waard te onteigenen en onder water zetten van kostbare landbouwgrond ?

West-Zeeuws-Vlaanderen wordt geconfronteerd met sociaal-economische problemen.
De leefbaarheid van het gebied neemt af door onder andere vergrijzing, het wegvallen van de autoveerdienst Vlissingen-Breskens en een afnemende werkgelegenheid in de landbouw, visserij en het bankwezen.
Het project combineert de veiligheid tegen overstromen (het is één van de acht Zwakke Schakels aan de Nederlandse kust) met innovatie van het toeristisch product en een versterking van natuur en landschap. Dit levert een sociaal-economische impuls op.
Het project Waterdunen betreft de (her)inrichting van een ongeveer 300 hectare groot gebied in de Oud- en Jong Breskenspolder (ten noorden van Groede, tussen de Groese Duintjes en Breskens-West/Schoneveld). Provinciale Staten van Zeeland hebben besloten om voor dit gebied een inpassingsplan te maken. Dat betekent dat de provincie de regie op dit plan voert.

Op de plaats waar nu camping Napoleon Hoeve en een groot akkerbouwgebied liggen, wordt een nieuw toeristisch-recreatief product ontwikkeld. Er komen een duincamping (op 14 ha), een hotel, ongeveer 400 recreatieverblijven (op 40 ha) in nieuwe duinen en schorren en bijbehorende aanpassingen van de wegen, paden en parkeervoorzieningen. Dat wordt gecombineerd met 250 ha openbaar toegankelijke natuur in een gebied met gecontroleerd getij. Voor het project hoeft geen enkele van de bestaande woningen te verdwijnen.

Het project past binnen de doelstellingen van het gebiedsplan Natuurlijk Vitaal, waarin het stimuleren van de economie en de verbetering van de omgevingskwaliteiten zoals natuur, landschap, cultuurhistorie en de leef- en recreatieomgeving belangrijke pijlers zijn. In het project Waterdunen bundelen de initiatiefnemers hun krachten en specialismen om aan deze pijlers invulling te geven.

Kansen worden vooral gezien in het stimuleren van de economie en de verbetering van de omgevingskwaliteiten zoals natuur, landschap, cultuurhistorie en de leef- en recreatieomgeving.

Het project Waterdunen wil deze kansen verzilveren. Realisatie van Waterdunen betekent een forse investering in het gebied, die leidt tot structurele economische baten voor een regio die dat hard nodig heeft. Met Waterdunen wordt bovendien op aansprekende wijze vorm gegeven aan de dubbeldoelstelling van het project Zwakke Schakels: kustversterking én verhoging van de ruimtelijke kwaliteit. Recent is gebleken, dat Waterdunen kan bijdragen aan nog een (landelijke) doelstelling, namelijk die van het natuurherstel in de Westerschelde. Waterdunen maakt onderdeel uit van het alternatieve pakket maatregelen voor het Middengebied, waardoor ontpoldering voorkomen kan worden.

Het initiatief voor dit project in de Jong- en Oud-Breskenspolder westelijk van Breskens is enkele jaren geleden genomen door de toenmalige eigenaar van camping Napoleon Hoeve (inmiddels onderdeel van Molecaten), nabij Breskens. De recreatieondernemer zocht een mogelijkheid om de dreigende kustversterking 'over zijn camping heen' – West-Zeeuws-Vlaanderen is een van de acht Zwakke schakels langs de Nederlandse kust – om te buigen in een kans voor kwaliteitsverbetering. Stichting Het Zeeuwse Landschap was op zoek naar een gebied, waar een grootschalige zilte natuurontwikkeling tot stand gebracht zou kunnen worden. Samen hebben zij de aanzet gegeven tot het project Waterdunen, waarin hoogwaardige natuur verweven wordt met hoogwaardige (verblijfs)recreatie.

De initiatiefnemers hebben zich daarbij onder meer laten inspireren door het recreatienatuurgebied Marquenterre in Noord-Frankrijk aan de monding van de Somme,

maar ook meer recent door de ontwikkelingen in Vlaanderen rond de Schelde en in het bijzonder de projecten Lippenbroek en Kruibeke-Bazel-Rupelmonde.

Tot zover de berichtgeving van de gemeente Sluis en het project Waterdunen.

Maar wat zijn dan de bezwaren van de SP-Zeeland in dit "prachtige" verhaal?

De grondverwerving gaat niet van een leien dakje, wij zijn pertinent tegen gedwongen onteigening!
De onderhandelingen over prijs, verplaatsing van bedrijf en of gronden zijn star en onderhevig aan geen ruimte voor inbreng van de belanghebbende.
Er zijn nog steeds geen reële opties geboden, belanghebbenden krijgen steeds hetzelfde verhaal te horen als ze willen onderhandelen:"Dit is het bod en wil je niet dan gaan we onteigenen
Verder weigert de provincie kenbaar te maken welke ruilgronden ze hebben voor de grondeigenaren. Er wordt ook geweigerd inzage te krijgen in de taxaties. Er zou op maat gekeken en gewerkt worden worden per bedrijf, maar ieder bedrijf krijgt hetzelfde bod. Een bedrijf wordt verder tot woongebouw verklaart, wat minder geld oplevert.
Op 1 september is er een brief binnengekomen dat er door de grondeigenaren pertinent geweigerd wordt om over de gronden te onderhandelen. Verder wordt er geweigerd door GS, dat er een adviseur spreekt namens de grondeigenaren. In een gesprek mag de grondeigenaar niet bijgestaan worden. Vanaf nu wordt er enkel nog maar gesproken op basis van onteigening.
De verplaatsing van een bedrijf kost veel geld. Het is niet enkel de grond die verkocht wordt, een boer moet de nieuwe grond leren kennen. Dit duurt enkele jaren. Hier wordt volledig aan voorbij gegaan.
De gesprekken met de grondeigenaren komen niet vanuit de provincie zelf. Verder werken de ambtenaren voor er een besluit is genomen . In totaal ligt er 300 hectare in het plangebied ligt, 205 hectare moet nog verworden worden (volgens de Provincie is dit enkel nog mogelijk met onteigening).
Verder heeft de Molencatengroep het contract nog niet ondertekend. Bij iedere voorstelling van zaken melden ze ook dat ze minder geld in het plan steken. In het begin was dit 100 miljoen euro (100 miljoen van de Provincie). In 2010 was dit 45 miljoen euro. 55 Miljoen euro minder. Waar is dit geld gebleven?