In de PZC van 13 juli werd opnieuw bericht over de salarissen van de directie van het Admiraal De Ruyter Ziekenhuis.
De zelfreguleringscode die vorig jaar is afgesproken, worden door het hele land met de voeten getreden. De interim-bestuurder Pieter Vierhout ontving 252.299 euro en zijn compaan Bert Vos kreeg 247.766 euro vergoed. De enige die wel aan de norm van 169.000 euro voldeed was Huibert van Eck, hij verdiende ‘slechts’ 100.230 euro maar was dan ook pas halverwege juli 2011 in dienst.
‘Dit is toch van de zotte’ reageert Ger van Unen, SP-fractievoorzitter. ‘Deze incompetente bestuurders beloven ons al jaren om een sluitend plan te maken voor een nieuw ziekenhuis op Walcheren, wat maar niet lukt, en ondertussen verdienen ze meer dan de gemiddelde profvoetballer.'
'Deze bestuurders hebben winstgevende onderdelen afgestoten naar een privé kliniek waardoor de zorg in Zeeland steeds verder wordt uitgekleed. Zelfs de absolute basiszorg in Zeeland is niet meer gegarandeerd en ambulances halen de aanrijtijden naar het ziekenhuis niet eens. We hebben dit geld nodig om de zorg in Zeeland weer op orde te krijgen!’
Toch ziet de Provincie Zeeland dat blijkbaar anders: Het salaris van de directie van het Admiraal De Ruyter Ziekenhuis voldoet aan alle regels volgens de Gedeputeerde. Zij scharen zich achter een clausule in deze vrijblijvende code. In uitzonderlijke situaties mag het maximale salaris namelijk worden opgerekt tot aan 219.000 euro, een stijging van ruim 30%. De voorwaarden die aan deze verhoging gekoppeld worden zijn echter stuk voor stuk niet van toepassing op het ADRZ.
Overigens is deze bezoldiging niet een recente misstap. Vorig jaar ontvingen de bestuurders van het ADRZ al respectievelijk € 367.162 en € 384.982. De maatschappelijke verontwaardiging die daarop ontstond was mede aanleiding voor de verenigingen van toezichthouders en bestuurders in de zorgsector om een zelfreguleringscode te maken, helaas tot nu toe zonder resultaat.
Wanneer de norm van deze code over 2009 en 2010 toegepast werd dan zou de voltallige top van het ADRZ slechts € 760,500 hebben ontvangen in plaats van de nu uitbetaalde € 1.352.439, een verschil van € 591.939.
Van Unen: ’Deze zakkenvullers zijn heel goed in creatief rekenen. Door allerlei trucjes mag dit incompetente bestuur volgens de regels toch meer verdienen. Vierhout viel helemaal buiten de regels voor zorgsalarissen omdat hij een onkostenvergoeding kreeg in plaats van een salaris. Knappe jongen die mij laat zien dat hij ook daadwerkelijk zoveel onkosten gemaakt heeft. En Vos rekende zichzelf het maximale toe, maar eiste maar liefst 30.000 euro per jaar als vergoeding omdat hij niet in Zeeland woont. Kom op zeg, we hebben hier genoeg mooie huizen te koop staan.’
Toch kiest de gedeputeerde voor de kant van de bonusboys, terwijl het personeel keer op keer getroffen wordt door bezuinigingen, ontslagrondes en reorganisaties.
Van Unen: ‘Hoe kun je deze bedragen rechtvaardigen terwijl in het ziekenhuis mogelijk 60 fte’s worden ontslagen en uitzendkrachten of mensen met een tijdelijk contract allang de deur zijn gewezen, dit leidt tot een enorme werkdruk voor het achterbleven personeel.’
‘Wat de SP betreft is er een enorm verschil tussen wat bureaucratisch klopt en wat maatschappelijk aanvaardbaar is. Wij wachten dan ook met spanning af hoe het dagelijks bestuur van de Provincie Zeeland zich hier uit gaat kletsen.’
Ook in de Tweede Kamer heeft de SP furieus gereageerd. Tweede Kamerlid Renske Leijten: ‘Hier waarschuwde de SP al voor toen er in de Kamer over werd gesproken. Een maximum salaris leg je vast in een wet, niet in een vrijwillige code. Het moet klaar zijn met het gegraai aan de top van zorginstellingen, terwijl aan de onderkant aan alle kanten bezuinigd wordt.’
In de loop der jaren heeft de SP vele rapporten gemaakt over de salarissen in de top van de zorg. Leijten: ‘Elke keer weer werd ons voorgehouden dat zelfregulering de oplossing zou zijn. Het enige wat we moesten doen was de zorgbobo’s vertrouwen. Wij deden dat toen al onvoldoende, maar de meerderheid van de Tweede Kamer ging helaas akkoord. Nu blijkt dat dit vertrouwen nergens op is gebaseerd, wil ik zo snel mogelijk de wet wijzigen en deze vrijwillige norm veranderen in een wet. We hebben de grootste moeite om de zorg overeind te houden, het laatste wat we nodig hebben is een dikbetaalde bestuurder.’
Lees verder
Tenzij anders vermeld
Het college van gedeputeerde staten erkent de vele problemen met zwaar landbouwverkeer in kleine kernen en doorgaande routes waar ook kwetsbaar verkeer gebruik van maakt. Daarom hebben zij een lijst gemaakt met 114 knelpunten en een voorstel ingediend om deze aan te pakken.
