Gisteravond werd in Goes een solidariteit-manifestatie gehouden voor de actievoerende bootslieden. Zij liggen overhoop met hun werkgever over een werkrooster dat eenzijdig werd opgelegd.
Ger van Unen, lijsttrekker voor de aankomende Provinciale Statenverkiezing: "We kennen in dit land een lange traditie van vakbonden op de werkvloer. Waar de vakbond vroeger op de barricaden sprong omdat de werknemers 1 maal in de 14 dagen vrij wilden, zie je nu dat de vakbonden al zoveel invloed kunnen uitoefenen op de werkomstandigheden dat demonstraties zoals deze uitgestorven raken. Op zich is dat n goed iets, dat betekent dat werkgevers rekening houden met de wensen van haar arbeiders, want die maken uiteindelijk de omzet. Helaas heeft de VLB nog steeds niet meegekregen dat je meer bereikt in overleg, dan dat je je conflict op de spits drijft."
"We konden slikken of stikken zeiden ze" vertelt één van de actievoerders. "En als we naar de bond zouden stappen dan kozen we voor het laatste, volgens de VLB." Vorige week nog heeft de VLB-directie haar werknemers op de hoogte gesteld dat enkelen van hen zullen worden ontslagen zodra de acties beëindigd zijn.
Reden genoeg voor de SP om de bootslieden een hart onder de riem te steken.
Diverse actievoerders gaven aan zich vleugellam te voelen. "Als je lid bent van een vakbond, dan verwacht je dat de werkgever met die bond rond de tafel gaat zitten om een oplossing te zoeken voor het conflict. Werkgeverbelangen en werknemersbelangen zijn nu eenmaal niet altijd hetzelfde. Maar als je werkgever de vakbond niet erkend als onderhandelingspartner, dan kan hij daarmee dus de hele vakbond buitenspel zetten en daarmee ook onze onderhandelingspositie en ontslagbescherming !"
De avond verliep gemoedelijk, de actievoerders en hun sympathisanten luisterden aandachtig naar de sprekers, waaronder Niek Stam, coördinator van het FNV haventeam. Hij kondigde aan dat wanneer VLB niet snel inbindt, de vakbondsleden beter een eigen bootsliedenbedrijf konden starten, gesprekken met investeerders zouden al lopen. Er was nog gejuich toen het steunfonds werd geopend, natuurlijk kon de SP het niet laten om de strijders voor werknemersbelangen ook financieel te steunen.
Lees verder